Jak podkreślił Waldemar Smaszcz, Lenartowicz i Konopnicka to wprawdzie poecie nie rangi Mickiewicza czy Juliusza Słowackiego, ale bodaj jeszcze rzadszej – nazywani w naszej tradycji „poetami z Bożej łaski”, których liryka zapada po prostu w serca, staję się najpiękniejszą cząstką „ojczyzny-polszczyzny”.
Dzięki opowieściom Waldemara Smaszcza i wspaniałemu koncertowi Leszka Dłogosza wspomniani poeci, a przede wszystkim ich twórczość, z pewnością zapadną głęboko w serca obecnych na spotkaniach. Kojarzyć się będą lirycznie i refleksyjnie choćby z kubkiem, który stał się tematem wierszy autorstwa obojga poetów – w przypadku Konopnickiej jako symbolu życia nieszczęśliwego, utraconego szczęścia rodzinnego, w przypadku Lenartowicza – marzeń o szczęściu i miłości utraconej, nieznanej, marzeń tylko dzięki Bogu możliwym do ziszczenia.
Florenckie Spotkania Poetów
